Baorangia bicolor ya da Boletus bicolor olarak bilinen iki renkli bolet mantarı, yaz ve sonbahar aylarında görülen yenilebilir bir mantardır. Kapak ve gövde kısmı kırmızı olan mantarın gözenekleri gençken sarıdır. Gözenekli yüzeyi dokunulduğunda hızla maviye dönen mantarın geri kalanında genelde böyle bir değişim görülmez.

Meşe gibi geniş yapraklı ağaçların altında tek başına ya da gruplar halinde yetişen iki renkli bolet mantarını hem taze hem de kurutulmuş olarak tüketmek mümkündür. Yemeklerin içindeki diğer malzemelerin içinde dahi tadı belirgin olan mantar, antioksidan özelliklerinin yanı sıra magnezyum, çinko ve manganez başta olmak üzere mineraller bakımından zengindir.

Diğer bolet mantarlarına kıyasla zarar gördüğünde kolay kolay çürümeyen mantarın en belirgin özelliği, kendine has rengidir. Zarar gördüğünde gözenekli yüzeyi yavaş yavaş mavi renk alan iki renkli bolet mantarının diğer kısımlarında ise genelde herhangi bir değişim görülmez.

İki Renkli Bolet Mantarı (Baorangia Bicolor) Özellikleri

Taksonomi: İlk olarak 1807’de İtalyan bir botanikçi tarafından tanımlanmıştır. Sonrasında Amerikalı bir mikolog benzer bir türe başka bir isim vermiş olsa da bu isim yanlış kabul edilmektedir. “Boletus bicolor” hem Amerika’da hem de Avrupa’da bulunan türler için kullanılmaktadır.

Ekoloji: Meşe ağaçlarıyla birlikte mikorizal olarak yaşar. Dağınık veya toplu halde görülebilir. Yaz ve sonbahar aylarında ortaya çıkar.

Şapka: 4-16 cm’dir. Gençken dışbükeydir ve yaşlandıkça geniş dışbükey veya düz hale gelir. Kurudur. Çok gençken ince kadifemsi tüyleri olsa da sonradan kel kalır. Yaşlılıkta ince çatlaklar görülebilir. Genelde koyu pembemsi bir kırmızıdan kırmızımsı bir renge dönüşür. Bazen gençken parlak sarı renkte olabilir ve sonradan kırmızı tonlar görülebilir.

Gözenek yüzeyi: Gençken açık sarı ve turuncumsu renklerdedir. Sonradan zeytin sarısı veya nadiren kırmızımsı olur. Gözenek yüzeyi zarar gördüğünde maviye döner.

Sap: Genel olarak 5 ila 15 cm boyunda ve 1,5 ila 3 cm çapındadır. Gençken ufak bir tokmak şeklinde olsa da yaşlandıkça konik bir tabana sahip olur ve tüm kısımları eşit hale gelir. Sert bir yapısı vardır, keldir, tepe kısmı parlak sarıyken aşağı kısmı morumsu-kırmızımsıdır. Zarar gördüğünde rengi değişmez.

Eti: Şapkanın eti açık sarı, sapın eti koyu sarıdır. Kesildiğinde soluk mavi renk alır. Tadı hafif asidik olabilir.

Kokusu: Ayırt edici bir kokusu olmayabilir veya köri gibi kokabilir.

Spor baskısı: Zeytin rengi-kahverengidir.

Benzerleri: Boletus sensibilis, zarar gördüğünde anında morarması ve zehirli olmasıyla, mide rahatsızlığına ve bazı durumlarda şiddetli alerjik reaksiyona neden olmasıyla iki renkli bolet mantarından farklıdır.

Boletus miniato-olivaceus, sapı tam sarı ve şapkası ise daha açık renkte bir mantardır. İki renkli bolet mantarına göre daha çabuk morarmaktadır. Sapı, şapkaya oranla biraz daha uzundur.

Boletus peckii, iki renkli bolet mantarından daha küçüktür. Kahverengimsi-kırmızımsı bir şapkası, bundan daha soluk renkli eti ve acı bir tadı vardır.

Boletus speciosus, ağ şeklinde bir sapa sahiptir. Sporları ise çok daha dar ve silindiriktir. Bu yönüyle iki renkli bolet mantarından farklıdır.

Yenilebilirlik ve toksisite: Bazı uzmanlar mavi lekeli mantarlardan uzak durulmasını önermektedir. Çünkü zehirli mantarlardan bazılarını iki renkli bolet mantarı ile karıştırmak mümkündür. Bununla birlikte iki renkli bolet mantarı yenilebilir bir mantar olarak kabul edilmektedir.

Mantarın tehlikeli olabileceği hakkında yeteri kadar bilgi bulunmamakla birlikte çiğ olarak tüketilmesi, çiğ gıdalara karşı hassas kişilerde mide ağrısına neden olabilir. Bununla birlikte mide ve bağırsaklarda hissedilen rahatsızlık genelde kısa bir süre sonra geçmektedir.