Agaricus mantarları, saprobik mantarlardır ve rengi parlak olmayan şapkalara sahiptir. Bu familyaya ait mantarlar olgunlaştıklarında lamelleri gövdeden hemen hemen bağımsız hale gelir ve renkleri koyu kahverengidir. Gövdeleri, şapkalarından kolay bir şekilde ayrılır. Agaricus türleri genelde gövdenin üzerinde yüzük oluşturan kısmi bir örtüye sahiptir. Spor rengi, olgunlaşmış lamelleri gibi koyu kahverengidir.

Agaricus türleri kolayca tanınabileceği gibi bazen tanınması zor da olabilmektedir. Agaricus türlerinden biri olan tarla mantarı ya da Agaricus bitorquis, Kuzey Yarım Küre’de genelde kentsel bölgelerde ve sert topraklarda yetişmektedir. Tarla mantarına yol kenarlarında, patikalarda, hendeklerde ve hatta asfalt ve beton yüzeylerde rastlanabilmektedir.

Tarla mantarının ayırıcı fiziksel özellikleri arasında genelde etek benzeri bir yüzükten ziyade kılıfa benzer bir peçe ile ser ve bodur gövde bulunmaktadır. Mantar üzerinde belirgin bir lekelenme olmaz ve mantarın çok belirgin bir kokusu yoktur. Görünüşte Agaricus bernardi ile benzerlik göstermekle birlikte bu mantarlar farklı habitatlarda yetişmektedir.

Ekoloji: Saprobiktir. Tek başına, dağınık ya da toplu halde bulunur. Yol kenarlarında, kaldırım kenarlarında, parklarda, hendekler ve buna benzer yerlerde yetişir. Yazı ve sonbaharı sever, sıcak iklimlerde kış ve ilkbaharda da yetişebilir.

Şapka: 4-11 cm’dir. Başlangıçta genişçe dışbükey veya neredeyse düzdür. Kurudur, bazen çatlak ya da pürüzlenme olabilir. Beyazımsıdır. Yaşlanınca ya da yağışlı havalarda nadiren pembemsi bir renk alabilir. Ovulduğunda sararmaz.

Lameller: Sapsız, birbirine yakın ya da kalabalıktır. Kısa lameller önce pembemsidir, sonra kahverengiye dönüşür, ardından koyu çikolata kahvesi olur.

Gövde: 2–6 cm uzunluğunda ve 1-3 cm kalınlığındadır. Genelde üst kenarı dışa doğru genişleyecek şekilde beyaz bir yüzüğe sahiptir. Bazense volva benzeri bir kılıf vardır. Beyazımsı ila kahverengimsi olabilir.

Spor rengi: Koyu kahverengidir.

Eti: Beyaz ve serttir. Kesildiğinde rengi değişmez ya da nadiren hafif kırmızımsı hale gelir.

Kokusu ve tadı: Ayırt edici bir kokusu ve tadı yoktur.

Benzerleri: Diğer Agaricus türleriyle karıştırılabilir. Bunların çoğu yenilebilir olsa da sararan çayır mantarı (Agaricus xanthodermus) ile karıştırılmaması gerekir. Sararan çayır mantarı, zehirli bir tür olduğu için bu mantara dikkat etmek gerekir. Mantarın en belirgin özelliği, şapkanın üst kısmı ya da sapının çizilmesi halinde sararmasıdır.

Yenilebilirlik ve toksisite: Yenilebilir bir mantardır. Vahşi doğada toplanan tarla mantarları genelde kumlu olabilir. Ayrıca kirli bölgelerden toplanan mantarlar, toksik ağır metalleri biriktirmiş olabileceği için toplama alanına dikkat edilmelidir. Besin analizine göre tarla mantarında 18 adet amino asit bulunmaktadır.

Tarla Mantarının (Agaricus Bitorquis) Faydaları

Özellikle tarla mantarının faydalarını araştırmaya yönelik çalışmalar bulunmamakla birlikte bu mantarın ait olduğu Agaricus familyasına dair araştırmalar bulunmaktadır. Dünya çapında 300’den fazla üyesi olan ve içerisinde hem yenilebilir hem de zehirli türler bulunan Agaraicus mantarlarının sağlık üzerindeki faydalarının şunlar olabileceği düşünülmektedir:

  • Agaricus mantarlarından elde edilen özlerin, zayıflık ve iştahsızlık başta olmak üzere kanser tedavisinin yan etkilerini azaltabileceğini gösteren araştırmalar bulunmaktadır.
  • Agaricus mantarlarından elde edilen özler, inflamatuar bağırsak hastalıklarında faydalı olabilir. Bu konuda yapılan bazı araştırmalar, Crohn hastalığı olan kişilerde yorgunluğun ve diğer belirtilerin azaltılmasında Agaricus özünün etkili olabileceğini göstermektedir.
  • Agaricus mantarı özünün, diyabet hastalarında olumlu etkiler gösterebileceği düşünülmektedir.
  • Hepatit B enfeksiyonu nedeniyle yaşanan karaciğer hasarının, Agaricus özüyle azaltılabileceğini gösteren araştırmalar bulunmaktadır.
  • Ülseratif kolit tedavisinde Agaricus mantarı özü kullanmanın, yorgunluğu ve hastalıkta görülen diğer belirtileri azaltabileceği düşünülmektedir.